Przeżywanie wydarzeń Paschalnych w naszej wspólnocie odbywa się na dwóch poziomach: Triduum Paschalne i Święta Zmartwychwstania Pańskiego alumni przeżywają w swoich kręgach parafialnych, natomiast kolejne dni pierwszego tygodnia po Zmartwychwstaniu (Світла седмиця) alumni przeżywają na seminaryjnym gruncie. Jest to najważniejszy okres liturgicznego, toteż zarówno Boska Liturgia (Божествення Літургія), jak i liturgia godzin (Церковне Правило), mają swój podniosły charakter. W cerkwiach rozbrzmiewa uroczysty, radosny hymn, który przedstawia nam najważniejszą prawdę przeżywanych świąt: Chrystus Zmartwychwstał, śmiercią przezwyciężył śmierć i obdarował życiem umarłych. Ta prawda zostaje ogłaszana całej ludzkości, co też ma swoje miejsce w Boskiej Liturgii Niedzieli Zmartwychwstania, kiedy kapłan czyta fragment Ewangelii w różnych językach.

Carskie i Diakońske Wrota, które nie są zamykane aż do drugiej niedzieli po Zmartwychwstaniu, symbolizują Otwarcie Wrót Otchłani przez Zbawiciela, co pięknie obrazuje ikona Zejścia Chrystusa do Otchłani (na której przedstawiony jest Chrystus stojący na „skruszonych” drzwiach otchłani, wyciągający za rękę Adama, co jest symbolem uniwersalnego charakteru rzeczywistości Zbawienia)z którą procesyjnie kapłani i wierni obchodzą procesyjnie świątynie, a po zakończeniu Boskiej Liturgii pocałunkiem, będą oddawać cześć Chrystusowi, Zwycięzcy śmierci.

W czwartkowy poranek, alumni rozpoczęli wspólne przeżywanie świąt Paschalnych od Jutrzni (Утреня) i Boskiej Liturgii, za porządkiem typikonu (Типик), podanemu na przeżywany okres. Radość znajdowała przedłużenie także godzinach dobowego koła (Час) i uroczystych nieszporach (Вечірня). Takim samym modlitewnym rytmem przeżywaliśmy piątek.

W sobotę, po zakończeniu Boskiej Liturgii, ksiądz Lesław Łesyk (doktorant Patrystyki KUL), odpowiednią modlitwą rozdzielania Artosa (gr. Αρτοσ- chleb; tutaj symbolizujący Chrystusa, który jest Chlebem Żywym, mający obdarzyć wiernych „cielesnym i duchowym błogosławieństwem na cały rok), który w tym roku przygotowała pani Ewa Szady – mama alumna Pawła, a  został poświęcony przez księdza Andrzeja Żurawia w cerkwi w Rzepedzi.

Wieczorem, ksiądz prefekt Bogdan Pańczak, przewodniczył uroczystym nieszporom z jutrznią (Вечірня зі Всенічним), którymi to rozpoczęliśmy przeżywanie drugiej niedzieli po Zmartwychwstaniu: niedzieli apostoła Tomasza (Томна неділя), w której teksty – zarówno Ewangelii (J 20, 19-31), a także części zmienne dobowego koła – charakteryzują nam „niewiernego” apostoła.

W niedzielny poranek, ksiądz Lesław Łesyk i ksiądz Bogdan Pańczak, sprawowali Boską Liturgię z naszymi alumnami, którą to uświęciliśmy dzień Pański.

Jezu Chryste, Zwycięzco śmierci, obdarz naszą wspólnotę łaską, abyśmy byli wiernymi świadkami Twej męki, Twego Krzyża, Pustego Grobu; Twego Zmartwychwstania;

„W imię Ojca,
 który nas stworzył i nas kocha, i nie pozwala nam zginąć na wieki’
i Syna,
 w którym Bóg składa się w ofierze, z Jego cierpieniem aż do krainy umarłych, dla życia mojego i całego świata,
i Ducha Świętego,
 który Obydwu jednoczy, a nas pociesza i prowadzi i łączy ze sobą i z Chrystusem  w mocy Jego Zmartwychwstania” (Georg Lengerke)

Χριστος ανεση! Αληθως ανεση!

Христос Воскрес! Воістино Воскрес!

Chrystus Zmartwychwstał! Prawdziwie Zmartwychwstał!

Franciszek Wróbel
IV Rok

{jcomments on}