Семінаристи 2020/2021

             Nasza wspólnota

129495176 217863713185430 2255247564463914871 n

Літургійний календар

традиційних Церков візантійського обряду

chr-kal5

Archiwum

Wspólne Przesłanie do Narodów Rosji i Polski

Wspólne Przesłanie do Narodów Rosji i Polski, podpisane 17 sierpnia 2012 r. na Zamku Królewskim w Warszawie przez najwyższych przedstawicieli rosyjskiego prawosławia i Kościoła rzymskokatolickiego w Polsce, jest dokumentem, który inspiruje do dialogu i służy jako uzasadnienie ekumenicznej otwartości. Na uniwersytecie w Petersburgu od 4 do 9 października odbywała się konferencja naukowa pod hasłem „Indywidualna, wspólnotowa oraz państwowa pamięć i wartości”. Mówiono na niej i o wspomnianym przesłaniu, a wśród gości był abp Henryk Muszyński, jeden z architektów polsko-rosyjskiego dokumentu.

Samo przesłanie zostało zaakceptowane przez Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego (RKP) na posiedzeniu, które odbyło się 4 października w Moskwie. Protokół z obrad podpisali, między innymi, metropolita Kijowa i całej Ukrainy Wołodymyr, metropolita miński i słucki, patriarszy egzarcha Białorusi Filaret i metropolita Kiszyniowa i całej Mołdawii Juwenalij. Rosyjsko-polskie pojednanie stało się w ten sposób sprawą ponad-dwu-narodową. Dotyczy teraz i Białorusi, i Mołdawii, i Ukrainy. Ktoś zaintrygowany takim zasięgiem polsko-rosyjskiego dialogu zaczyna szukać jego podstaw, i stwierdza, że na oficjalnej stronie RKP Prawosławny Kościół Mołdawii jest jednym z czterech samodzielnych Kościołów Prawosławnych podlegających Patriarchatowi Moskiewskiemu, a Białoruś jest jedynym egzarchatem w tym Patriarchacie. Ukrainy nie ma wśród Kościołów samodzielnych, ani wśród egzarchatów, nie ma jej nawet między metropoliami RKP. Ukraińskie diecezje są natomiast w spisie wszystkich diecezji RKP. Dopiero w Statucie RKP, w ostatnim 18 punkcie stwierdza się, że Ukraiński Kościół prawosławny (UKP) jest samodzielny i ma prawa szerokiej autonomii. Działa on na podstawie Statutu UKP, który jednak zatwierdza Patriarcha Moskwy i całej Rosji. Dlaczego trzeba sięgać aż do Statutu RKP, by dowiedzieć się, dlaczego podpis metropolity Kijowa stoi zaraz po podpisie patriarchy Moskwy?

Ekumeniczną przydatność polsko-rosyjskiego przesłania wykorzystał biskup sandomierski Krzysztof Nitkiewicz w opublikowanym 10 października liście do wiernych jednej z sandomierskich parafii. Odpowiadając na prośbę abp. Abla, prawosławnego arcybiskupa lubelskiego i chełmskiego o udostępnienie miejsca na nabożeństwa dla wspólnoty prawosławnej w Sandomierzu, biskup sandomierski prosi swoich wiernych o udzielenie gościny, uzasadniając to podpisanym przesłaniem, które „przypomniało nam, że katolicy i prawosławni są sobie bliscy przez chrzest i przynależność do Chrystusa”. Święta prawda, ale intuicja podpowiada, że w Sandomierzu prawosławną wspólnotę tworzą w zdecydowanej większości nie Rosjanie, lecz polscy obywatele pochodzenia ukraińskiego i białoruskiego oraz nowi imigranci i pracownicy sezonowi pochodzący przede wszystkim z Ukrainy. Wzmocniło to tylko powszechną, obciążoną stereotypami świadomość, jaka prawosławnych utożsamia z „Ruskimi”, z obcymi, którzy są w Polsce wskutek zaborów.

Z drugiej strony, krawiec kraje, jak materiału staje. Biskup sandomierski, doskonale zorientowany w sprawach chrześcijańskiego Wschodu, nie mógł powołać się na dokument bardziej adekwatny do sandomierskiego prawosławno-katolickiego i polsko-ukraińskiego kontekstu, bo czegoś takiego nie ma. Prawosławna Ukraina to nieuznawany przez inne Kościoły prawosławne, i jako taki wyłączony z dialogu ekumenicznego, Patriarchat Kijowski, i podlegający Moskwie UKP, którego metropolita może tylko tyle, na ile zezwoli mu Moskwa. Polsko-ukraińskich historycznych problemów nie rozwiąże się bez udziału prawosławnych Ukraińców. Otwarte pozostaje pytanie: czy Kościół rzymskokatolicki prędzej przekona Rzym, by zezwolił na dialog z patriarchą Filaretem, czy metropolita Wołodymyr wybije się na niezależność od Moskwy przynajmniej w kwestii pojednania z innymi narodami.

Ks. Bogdan Pańczak

Wielki Post:

pist

Семінарійні Хори

Mapa powołań

mapa powolaniowa 180