Pojednanie polsko-ukraińskie

mphotoW roku 2013, w 70. rocznicę tragedii wołyńskiej, może powstać wrażenie, że Polacy i Ukraińcy dopiero zaczynają rozmawiać o najtrudniejszych momentach wspólnej historii. W rzeczywistości dialog zainicjowano w październiku roku 1987, gdy polscy  hierarchowie Kościoła rzymskokatolickiego spotkali się w Rzymie ze zwierzchnikiem i biskupami z diaspory Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego.  Teksty wystąpień,  opublikowane w „Znaku” i innych wydaniach, były chyba jednymi z ostatnich przed transformacją ustrojową z roku 1989, które nosiły ślady ingerencji cenzury. Po rzymskich spotkaniach i deklaracjach przyszły następne. Lista zamieszczonych tutaj orędzi, deklaracji i modlitw jest otwarta. Pozostaje mieć nadzieję, że nie będzie się ciągnąć w nieskończoność, ale każdy następny dokument będzie świadectwem zbliżenia i dojrzewania do niepodważalnego pojednania.

Oficjalne deklaracje

1. Rzym 1987:

2. Lwów, 27.06. 2001 – słowo kard. Huzara przed Liturgią 

3. Rzym, list  Jana Pawła II w 60. rocznicę wydarzeń na Wołyniu

4. List hierarchów Metropolii Kijowsko-Halickiej UKGK do sąsiednich narodów polskiego i ukraińskiego, braci w Chrystusie 

038983 814 1499 345. Lednica, 30. 05. 2004, modlitwa kardynała Huzara i kardynała Glempa.

  foto: HENRYK PRZONDZIONO / GN

 

 

z2776276Q       6. Warszawa, czerwiec 2005, akt przebaczenia - list z 2005

       Fot. Adam Kozak / AG

 

 

 

    7. Lwów, czerwiec 2005, akt przebaczenia

  8. Marzec 2013, list biskupów greckokatolickich w 70. rocznicę tragedii wołyńskiej

    9. List patriarchy Filareta

  10. Oświadczenie społecznego komitetu "Pojednanie między narodami" o ukraińsko-polskim pojednaniu 

  11. List Wołyńskiej Rady Kościołów 

                   Artykuły, analizy

  1. Bp Włodzimierz Juszczak Warszawa, 30.04.2002 na Konferencji Episkopatu